Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:
–  osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
–  cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
a)  na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony  lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej,
b)  na podstawie zgody na pobyt tolerowany;
–  mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom, na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej:
Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej,  przysługuje:
1)   osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 701 zł (wysokość  rewaloryzowana), zwanej dalej „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,
2)   osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 528 zł (wysokość  rewaloryzowana),, zwanej dalej „kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”,
3)   rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanej dalej „kryterium dochodowym rodziny”
– przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z powodów uzasadniających udzielenie pomocy społecznej:
1)   sieroctwa;
2)   bezdomności;
3)   bezrobocia;
4)   niepełnosprawności;
5)   długotrwałej lub ciężkiej choroby;
6)   przemocy w rodzinie;
7)  potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
8)   potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
9)   bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
10)  braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe placówki opiekuńczo-wychowawcze
11)  trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
12)  trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
13)  alkoholizmu lub narkomanii;
14)  zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
15)  klęski żywiołowej lub ekologicznej.
W systemie pomocy społecznej przez rodzinę rozumie się osoby spokrewnione i niespokrewnione, pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń (art. 13 ustawy o pomocy społecznej).
Pomoc społeczna przewiduje następujące świadczenia pieniężne:

zasiłek stały, 

zasiłek okresowy, 

zasiłek celowy, 

specjalny zasiłek celowy, 

zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie, 

pomoc dla rodzin zastępczych, 

pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki osobom opuszczającym niektóre typy placówek opiekuńczo-wychowawczych, domy pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie, domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, schroniska dla nieletnich, zakłady poprawcze, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, młodzieżowe ośrodki wychowawcze oraz rodziny zastępcze, 

świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla uchodźców.